Wonne kadzidła

Słowo KADZIDŁO pochodzi od łacińskiego słowa Incensum co znaczy „podpalony„. Wiele różnych kadzideł zostało spalane na wszystkich kontynentach w wielu kulturach przez tysiące lat. Były używane w celach rytualnych, duchowych, w różnych uroczystościach, w celu emocjonalnego uzdrowienia, i w celach leczniczych. Palenie kadzideł łączy nas z naszą duchową naturą, i z tym co boskie. Dzięki okadzaniu relaksujemy ciało i ducha, uspakajamy umysł, wyciszamy myśli i uwalniamy się od stresów codziennego życia.

…........

Do nowo narodzonego Dziecięcia przybyli ludzie reprezentujący znienawidzone narody pogańskie. Są to magowie, jak czytamy w Piśmie Świętym, albo mędrcy, czy królowie, jak mówi tradycja. Magowie ci to nie czarownicy z Babilonu czy Egiptu, lecz mędrcy religijni, uczeni i prorocy, którzy otrzymali dar rozpoznania największej Tajemnicy Bożej. W języku greckim magos oznaczał mędrca perskiego, kapłana i proroka, nie tylko czarnoksiężnika (maga). Maga w staroperskim znaczyło "dar Boży", a magu - uczestników lub nosicieli tego daru. Najprawdopodobniej byli to Persowie.

Mędrcy złożyli dary Dziecięciu, żeby się spełniły proroctwa, iż królowie Wschodu i królowie wszystkich narodów przyniosą dary Mesjaszowi oraz będą mu służyli

Przedziwne były to dary złożone przez owych mędrców: złoto, kadzidło i mirra.

Złoto znano w Izraelu od dawna. Nie uważano go za rzecz najcenniejszą, gdyż wiedziano, że bogactwo jest przemijające. Dla Izraelitów oznaczało ono to, co piękne, bogate, chwalebne, wartościowe; tutaj - oznaczało Pana świata. 

Kadzidło używane było jako wonność składana w ofierze. Palono je w świątyni podczas składania pewnych ofiar na znak uwielbienia jakiegoś bóstwa. Wszyscy wiemy, że ciepły dym unosi się ku górze. Jest to symbol modlitwy, która wznosi się ku Bogu jako wyraz oddawanej Mu czci i chwały. 

Mirra natomiast jest cennym balsamem używanym podczas uroczystości, aby pachniało wokoło. Namaszczano nią także zmarłych, a dodana do wina wzmacniała je i powodowała, że pijący był lekko oszołomiony. Dlatego taki napój podawano skazańcom. Tutaj była zapowiedzią człowieka ofiary, męki odkupieńczej Jezusa. 

I taki zestaw otrzymał maleńki Jezus. Otóż w tym czasie złoto, kadzidło i mirra należały na Wschodzie, a zwłaszcza w Arabii, do zwykłych podarunków. Dopiero późniejsza tradycja kościelna nadała im znaczenie symboliczne, głosząc, że magowie przynieśli złoto w darze królowi, kadzidło Bogu, a mirrę człowiekowi.

Palenie kadzideł jest znane człowiekowi od tysięcy lat. Używano ich w różnych rytuałach religijnych czy obrządkach „pogańskich”. Służyły do odstraszania „złych duchów” oraz oczyszczenia energetycznego.  Ich zbawienny wpływ na człowieka znany był dzięki obserwacjom żyjących w tych czasach, znachorom, uzdrowicielom czy szamanom. Bo w większości przypadków tylko oni posiadali „wiedzę tajemną” na temat wpływu otaczającego nas życia zwierząt i roślin oraz obszarów poza cielesnych.

W dzisiejszych czasach, każdy ma dostęp do tej wiedzy. Nie trzeba być szamanem czy znachorem, wystarczy tylko mieć chęć aby się z tą wiedzą zapoznać i z niej skorzystać.

Do dziś dnia, palenie kadzideł wykorzystuje się w obrządkach religijnych ale nie tylko tam.

W kulcie stosowanie kadzidła datuje się od VII w. Najpierw w Kościele Wschodnim, w Kościele Zachodnim natomiast od czasów frankońskich, gdy wygasły pogańskie zwyczaje (ofiary thurificati), a z drugiej strony ożywił się wpływ praktyk Starego Przymierza. Droga wejścia kadzidła do liturgii prowadzi od stosowania go w życiu cywilnym dla wyrażenia uznania i szacunku w stosunku do wysoko postawionych osób świeckich. Ten właśnie zwyczaj przeniesiono do liturgii,kadzidło stosowano podczas procesji (wejścia) biskupa dla sprawowania Eucharystii, a następnie w innych ceremoniach religijnych. Ordo Romanus I wspomina, że jeden z subdiakonów niesie kadzielnicę przed biskupem. Zwyczaj ten otworzył drogę stosowaniu kadzidła w liturgii, a szczególnie podczas sprawowania Eucharystii.

Z Ordo Romanus VI dowiadujemy się o okadzaniu biskupa i asystujących osób. Jest to pierwsza wzmianka o okadzaniu osób w liturgii. Okadzeniu darów w liturgii przygotowania darów towarzyszyły modlitwy Kadzidło stosowane w liturgii posiada znaczenie przede wszystkim symboliczne,wyraża szacunek względem osób, rzeczy, jest równocześnie znakiem wznoszącej się modlitwy.

Kadzidła możemy palić z wielkim powodzeniem u siebie w domu. W celu oczyszczenia atmosfery z negatywnych energii, dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego np. po przebytych chorobach czy wzburzeniach emocjonalnych. Wtedy dobrze jest zapalić kadzidło i poczekać na efekty. W celu poprawienia działania naszego mózgu np. przed jakimś ważnym egzaminem albo jakimś ważnym zleceniem w pracy, czy tez zwykłej koncentracji potrzebnej w życiu codziennym.

Stosuje się również okadzanie miejsc w których będzie się medytować. Wprowadza to swoisty klimat do pomieszczenia i oczyszcza umysł ze zbędnych myśli, co powoduję, że medytacja przynosi bardziej wymierne skutki.

Mirra

Mirra to naturalna żywica egzotyczna znana od tysięcy lat. Powszechnie używana w celach zapachowych, leczniczych i balsamicznych. Krzew „Commiphora myrrha”, z którego żywica pochodzi to niska, ciernista roślina rosnąca na kamienistym podłożu głównie we wschodniej Afryce (Etiopia, Somalia, Kenia i inne). Nazwa „Mirra” pochodzi z języka arabskiego, gdzie słowo „murr” oznacza gorzki. W czasach współczesnych żywica nadal pozyskiwana jest w tradycyjny sposób, jak od tysięcy lat. Poprzez nacinanie pnia krzewu doprowadza się do wycieku żywicy, która tężeje szybko przy kontakcie z powietrzem. Powstają w ten sposób ciemnobrązowe, bursztynowe granulki o wielkości do 5mm. Ze względu na trudną uprawę i dostępność Mirry, tak samo jak Olibanum, jej wartość przekraczała cenę złota. Jeśli dodać do tego jej liczne lecznice zastosowania, Mirra była jedną z cenniejszych substancji, jaką człowiek mógł posiadać.

Zapach topiącej się Mirry to szlachetny, balsamiczny, lekko gorzki aromat. Od wieków uważany był za zapachowe dopełnienie żywicy Olibanum. Choć nie rozpowszechniony tak bardzo jak żywca kadzidłowca, Mirra także stosowana było z powodzeniem podczas ceremonii religijnych i w medytacji. Jako naturalne dopełnienie Olibanum, ich zapach często był mieszany. 
Z licznych zastosowań leczniczych Mirry wyróżnić należy przede wszystkim te potwierdzone przez współczesną naukę. W odpowiedniej postaci działa ochronnie na serce, obniża cholesterol, przeciwdziała wolnym rodnikom, ma własności przeciwzapalne. W kosmetyce używana jest jako składnik dezynfekujący past do zębów, płynów do płukania ust. W starożytności ceniono ją także za własności balsamiczne i używano podczas balsamowania zwłok. Według relacji świadków, jej aromat był nadal wyczuwalny podczas otwierania grobowca Farona Tutanchamona. Była powszechnie uznana za substancję oczyszczającą i bakteriobójczą. W formie proszku lub oleju stosowana była na rany. Topiona Mirra używana była podczas leczenia chorób układu oddechowego. 
W dawnych czasach podarowanie drugiej osobie Mirry oznaczało uznanie i szacunek, czego najbardziej znanym przypadkiem jest ofiarowanie Mirry podczas pokłonu Trzech Króli. Była ona także przedmiotem ożywionego handlu. Obecnie, przy jej większej dostępności, spotkać ją można także w domach, używaną w celach leczniczych i zapachowych.

Olibanum

Olibanum to popularna nazwa naturalnej żywicy pozyskiwanej z drzew egzotycznych. Otrzymuje się ją głównie z drzewa „Boswellia carteri”, zwanego również „kadzidłowcem”. Żywica ta znana i ceniona jest od wieków. Używano jej na przestrzeni lat do medytacji, podczas ceremonii religijnych i w medycynie. Podarowanie Olibanum drugiej osobie wyrażało szacunek i uznanie.

Cena kadzidła wielokrotnie przekraczała cenę złota czy srebra. Nic w tym dziwnego, proces i miejsce jego pozyskiwania należały przez wieki do pilnie strzeżonych tajemnic, a sama hodowla drzewa była dość trudna. Kadzidłowce rosły tylko w bardzo niesprzyjających ludziom warunkach np. w południowej części Sahary, na półwyspie arabskim i indyjskim. Poprzez nacinanie kory można było doprowadzić do wydobycia ciekłej jeszcze żywicy. Następnie substancję należało wysuszyć, co trwało nawet kilka tygodni. Otrzymywano w ten sposób granulki z wyglądu przypominające surowy bursztyn. Te o wielkości do 2 cm używane były do kadzenia, a sproszkowane Olibanum można było użyć do celów medycznych i w kuchni. Znane są też sposoby destylacji Olibanum do bardzo cennego olejku, używanego w medycynie. Jednak najbardziej popularną formą użytkową żywicy były i są nadal granulki o wielkości ok 5mm.
Olibanum po nasypaniu na rozgrzany węgielek uwalnia bardzo przyjemny, świeży zapach, delikatnie wchodzący w cytrynową nutę, z drzewną domieszką. Przez wieki stosowane w ten sposób kadzidło oczyszczało umysł podczas medytacji i ułatwiało chwile uniesienia podczas ceremonii religijnych.
Znane są przypadki używania Olibanum w domach, jednak mogli sobie na to pozwolić jedynie najzamożniejsi. Kadzidło zdobyło uznanie jako środek do oczyszczania atmosfery, powietrza.
W kuchni ceniono jego gorzki smak i dodawano do potraw w formie proszku. W postaci granulek można je było również żuć. Było to uzasadnione medycznie – zawarte w żywicy substancje polepszają dotlenienie mózgu. Znane są także inne zastosowania medyczne Olibanum. Od wieków stosowano je np. jako środek przeciwzapalny. Niektóre własności zostały potwierdzone naukowo.
Najbardziej znanym „podarowaniem” kadzidła jest pokłon Trzech Króli, kiedy król Kasper ofiarował nowo narodzonemu Jezusowi Olibanum oddając w ten sposób hołd i wyrażając szacunek. Jednak nie jest to pierwszy przypadek ofiarowania kadzidła. Według legend sam Bóg obdarował Adama wonną żywicą by zmniejszyć jego ból po utracie raju.

Copal 

to żywica stosowana do produkcji kadzideł, w lecznictwie, a współcześnie, jako naturalna substancja utrwalająca – przy produkcji lakierów. Dawniej uważano ją za lek na oparzenia i bóle głowy i żołądka. Podczas kadzenia uwalnia egzotyczny-leśny, lekko cytrynowy zapach. Spala się całkowicie, nie pozostawiając śladu na węgielku.

Damara 

żywica naturalna stosowana przy produkcji kadzideł, kosmetyków, żywności, napojów i leków. Przy paleniu charakteryzuje się delikatnie egzotycznym, drzewnym zapachem. Jest przy tym bardzo wydajna. Już niewielka ilość daje bardzo dużo zapachu i dymu. Spala się całkowicie, nie pozostawiając śladu na węgielku.

Sandarak – miękka, aromatyczna żywica z drzew rodziny cyprysowatych, pozyskiwana w krajach Afryki Północnej. Stosowana przy produkcji kadzideł i perfum. Podczas kadzenia topi się w niskiej temperaturze i spala całkowicie nie pozostawiając śladu na węgielku. Charakteryzuje ją relaksujący, ciepły, drzewno – balsamiczny zapach, odświeżający i oczyszczający. Bardzo wydajna w użyciu. 
W medycynie naturalnej dym z tej topiącej się żywicy stosowany był podczas przeziębień oraz jako środek na bezsenność i łagodzący stres. Z uwagi na całkowitą rozpuszczalność w alkoholu znalazła także użycie przy produkcji win i naturalnych utrwalaczy.

Naturalny BURSZTYN BAŁTYCKI ,

stosowany w lecznictwie, jubilerstwie, kadzeniu lub na nalewki. Jego zapach podczas topienia to szlachetny, balsamiczny, leśny aromat o wyraźnym morskim pochodzeniu. Intensywnie wyczuwalny jod przywodzi na myśl odprężający spacer po plaży. Do uwolnienia zapachu potrzebuje bardzo dobrze rozgrzanego węgielka, za to sam aromat uwalniany jest bardzo długo i jednostajnie.

Kamfora naturalna 

to skrystalizowany olejek kamforowy pochodzący z drzew cynamonowca kamforowego. Stosowna jest od tysiąca lat w wielu dziedzinach życia. Począwszy od medycyny naturalnej, przez zastosowania kulinarne, perfumeryjne, na przemyśle kończąc.
Jej piękny, świeży zapach wprowadza przyjemną, czystą atmosferę. Po otwarciu opakowania z kamforą, można pozostawić ją do swobodnego parowania. Zalecamy jednak położyć kryształki kamfory na rozgrzanym węgielku. Już niewielka ilość pozostawi intensywny aromat, który jeszcze długo będzie wyczuwalny w powietrzu. Z uwagi na tę intensywność zalecamy stosowanie niedużych jej ilości do pojedynczego użycia. Kamfora pozostawiona na węgielku topi się całkowicie. Należy też pamiętać, że jest to substancja łatwopalna i nie można dopuścić do jej kontaktu z otwartym ogniem.

DRZEWO SANDAŁOWE 

używane jest jako kadzidło i składnik kadzideł. Podczas palenia oczyszcza przestrzeń z negatywnej energii, wpływa na wzmocnienie duchowej świadomości. Wierzy się też, że ma działanie uzdrawiające i ochronne.
Kadzidło należy nasypać na rozpalony węgielek. Uwalnia wtedy charakterystyczny, egzotyczny zapach i niewielką ilość dymu.

Kadzidła ziołowe w kościołach i klasztorach stosowane są od wieków. Do dziś przetrwała oryginalna receptura, która stanowi mieszankę ręcznie zbieranych ziół, suszonych kwiatów i żywicy.

Takie kadzidło ziołowe zawiera najlepsze i starannie wyselekcjonowane składniki. W jego skład wchodzą m.in.: jałowiec, mniszek, głóg, rozmaryn i sosna. Klasyczny, intensywny, powszechnie uznany aromat tego kadzidła podkreśli nastrój każdej uroczystości i modlitwy.

Zdaniem wielu jest to najlepsze naturalne kadzidło ziołowe na świecie!

Japończycy palenie kadzidełek nazywają „podsłuchiwaniem wiatru”
i słyną z umiejętnego dobierania ziół, by uzyskać odpowiedni niepowtarzalny zapach.
A ponieważ szczególną magiczna moc przypisują cynamonowi, goździkom, kamforze i drewnu sandałowemu, to najczęściej z nich komponują zestawy do kadzenia.
Wierzą, ze goździki mają dar rozświetlania życia i wykorzystują je do oczyszczania duszy na wiosnę.

Kadzidło jest w zasadzie dowolną kombinacją materiału roślinnego, zwykle zmieszanego z olejkami zapachowymi oraz bazą (jaką stanowią na przykład sosnowe trociny, sproszkowane drewno kwasji lub sproszkowane drewno sandałowe).

Kadzidło sporządzane jest w trzech podstawowych rodzajach: w formie granulatu (inaczej "surowe") rzucanego i palonego na małym, płonącym kawałku węgla drzewnego, w formie szyszki i w postaci patyczków. Wszystkie trzy formy można stosować w praktykach magicznych; , jednakże, granulat uważany jest za najbardziej tradycyjną formę kadzidła.

Kadzidło jest istotną częścią Rzemiosła i posiada magiczną moc w każdej formie. Jeżeli zamierzasz jednak sporządzić wonne kadzidło samodzielnie (zwłaszcza po raz pierwszy), najłatwiejsza do wykonania będzie forma granulatu.

Nie jestem czarownicą, wróżką ani szeptuchą. Temat kadzideł jest dla mnie interesujący z punktu widzenia, oczyszczania, dezynfekcji i jego leczniczych właściwości.

Przedstawiam wykaz różnorodnych wonnych kadzideł wraz z ich magicznymi właściwościami -  jako ciekawostkę.

AKACJA: Palona z drewnem sandałowym w celu pobudzenia psychicznych sił.
ALOES: Palony w celu przyciągania powodzenia, miłości, duchowych wibracji i siły.
ALPINIA OFFICINALIS: Palona w Celu odwrócenia zaklęć rzuconych przez czarowników.
ALTHEA: Palona w celu ochrony i pobudzenia sił psychicznych.
ANYŻ (NASIONA): Palony przy medytacji.
ANYŻEK GWIAZDKOWY (NASIONA): Palone w Celu pobudzenia lub spotęgowania sił psychicznych.
BAZYLIA: Palona w celu wypędzenia diabła i ochrony przed złymi demonami oraz duchami, jak również przyciągania wierności, miłości, szczęścia, sympatii i bogactwa. Pomocna jest również przy wykonywaniu miłosnych wróżb.
BENZOES: Palony w celu oczyszczania i przyciągania pomyślności.
BEZ: Palony w celu pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych oraz wprowadzenia harmonii w czyjeś życie
BOSWELLIA: Palona w celu odpędzenia negatywnych zjawisk, oczyszczenia magicznych miejsc, ochrony przed złem, pomocy w medytacji, wywoływania metapsychicznych wizji, przyciągania szczęścia oraz składania hołdu pogańskim bóstwom.
BYLICA: Palona jako środek wspomagający uzdrawianie, również do przepędzania negatywnych energii i złych nadprzyrodzonych sił.
CEDR: Palony w celu oczyszczenia, pobudzenia lub wzmocnienia sił psychicznych, przyciągania miłości, zapobiegania koszmarom nocnym oraz leczenia różnorodnych dolegliwości, w tym kataru.
CEDRAT: Palony podczas rytuałów uzdrawiania oraz w celu wzmocnienia sił psychicznych.
CYNAMON: Palony w celu ochrony i przyciągania pieniędzy, pobudzenia i wzmocnienia sił psychicznych oraz jako środek wspomagający leczenie.
DRACENA (ŻYWICA): Palona w celu usunięcia negatywnych sił, wypędzenia złych nadprzyrodzonych mocy, przyciągania miłości i odnowy męskiej potencji. Żywica draceny palona jest przez czarownice w celu ochrony podczas rzucania zaklęć i przywoływania bóstw. Dodana do innych kadzideł, potęguje ich siłę.
DREWNO SANDAŁOWE: Palone w celu wypędzenia demonów i złych duchów, zaklinania dobrych duchów oraz sprzyjania świadomości duchowej.
DRZEWO GOŹDZIKOWCA: Palone w celu przyciągnięcia szczęścia i pieniędzy.
DYMNICA: Palona w celu wypędzenia demonów, złośliwych duchów oraz złych nadprzyrodzonych mocy.
DYPTAM KRETEŃSKI: Palony w celu zaklinania duchów oraz jako środek pomocniczy w astralnej wyobraźni (zwłaszcza zmieszany w równych częściach z benzoesem, drewnem sandałowym i wanilią).
FIOŁEK AFRYKAŃSKI: Palony dla ochrony i pobudzenia duchowości w domu.
GAŁKA MUSZKATOŁOWA: Palona jako środek pomocniczy podczas medytacji, w celu pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych oraz przyciągania powodzenia.
GOŹDZIK KORZENNY: Palony w celu rozwiania negatywnych sił, oczyszczenia świętych i magicznych miejsc, przyciągania pieniędzy oraz powstrzymania lub zapobieżenia rozprzestrzenianiu się plotek.
JAŁOWIEC: Palony w celu pobudzenia lub zwiększenia sił psychicznych, a także odwrócenia zaklęć rzuconych przez złych czarowników.
JAŚMIN: Palony w celu przyciągania miłości i pieniędzy, także wywołania proroczych snów.
KOKORYCZKA: Palona głównie jako kadzidło ofiarne ku czci pogańskich bóstw.
KOLA: Palona jako środek pomocniczy podczas medytacji.
KOPAL: Palony w celu oczyszczenia i przyciągnięcia miłości.
KORZEŃ ŻEŃ-SZENIA: Palony w celu osaczenia złośliwych duchów oraz ochrony przed złem w każdej postaci.
KWIAT MUSZKATOŁOWY: Palony w celu pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych.
KWIAT RÓŻY CHAŃSKIEJ: Palone dla przyciągnięcia miłości.
LAWENDA: Palona w celu spowodowania snu i odpoczynku oraz przyciągnięcia miłości (szczególnie ze strony mężczyzn).
MAK (NASIONA): Palone w celu pobudzenia płodności u kobiet, przyciągania miłości, szczęścia i pieniędzy.
MASTYKS: Palony w celu zaklinania dobrych duchów, pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych oraz nasilenia seksualnych pragnień. Odrobina mastyksu dodana do innych kadzideł znacznie zwiększy ich magiczną moc.
MIĘTA: Palona w celu nasilenia seksualnych pragnień, wypędzenia złych nadprzyrodzonych mocy, zaklinania dobrych duchów i przyciągania pieniędzy.
MIRRA: Palona (często z Boswellią) dla oczyszczenia, uświęcenia, uzdrowienia, wypędzenia i zniszczenia zła. Mirra wspomaga również medytację. W starożytnym Egipcie palono ją na ołtarzach ofiarnych na cześć bóstw Izis i Ra.
OMAN WIELKI: Palony w celu nasilenia mocy jasnowidzenia i zdolności wróżenia ze szklanej kuli.
ORLICA: Palona na ogniskach w celu magicznego wywołania deszczu.
ORZECH KOKOSOWY: Palony dla ochrony.
PACZULA: Palona w celu przyciągania pieniędzy i miłości oraz pobudzenia płodności.
PAPROĆ: Palona na ogniskach w celu magicznego wywołania deszczu. Służy również do wypędzania złych nadprzyrodzonych mocy.
PIOŁUN: Palony w celu pobudzenia lub zwiększenia sił psychicznych. W połączeniu z drewnem sandałowym i palony nocą na cmentarzu, potrafi podobno przywołać duchy z grobów.
PROSOPIS: Dodany do uzdrawiających kadzideł, znacznie zwiększa ich magiczną moc.
RDEST WĘŻOWNIK: Palony (często z Boswellią) jako kadzidło wspomagające wróżby.
ROZMARYN: Palony dla oczyszczenia, pomocy w leczeniu, zapobiegania koszmarom sennym, zachowania młodości, rozproszenia depresji, przyciągania czarodziejskich duszków oraz powodowania spokojnego snu i miłych snów.
RÓŻA: Palona w celu zwiększenia odwagi, wywołania proroczych snów i przyciągania miłości. Różane kadzidło używane jest we wszystkich rodzajach miłosnych czarów i posiada najsilniejsze wibracje miłosne spośród wszelkich magicznych kadzideł.
RUTA: Palona jako środek wspomagający poprawę zdrowia.
SOSNA: Palona w celu oczyszczenia, także dla zniszczenia negatywnych energii, wypędzenia złych nadprzyrodzonych sił, przyciągania pieniędzy, jak również odwrócenia czarów i skierowania ich przeciwko czarownikom, którzy je rzucili.
SZAŁWIA: Palona dla ochrony przed wszelkimi formami zła, oczyszczenia świętych miejsc i rytualnych narzędzi, pobudzania mądrości, przyciągania pieniędzy oraz jako środek pomagający w uzdrawianiu ciała, umysłu i duszy.
SZANTA: Palona w starożytnym Egipcie jako kadzidło ofiarne na cześć boga Horusa.
TATARAK: Palony w celu przywołania dobrych duchów przed rozpoczęciem zaklęć.
TRUSKAWKA: Palona w celu przyciągania miłości.
TURNERA DIFFUSA: Palona w celu wywołania metapsychicznych wizji.
TYMIANEK: Palony w celu oczyszczenia magicznych miejsc przed rozpoczęciem rytuałów, również jako środek wspomagający w uzdrawianiu oraz dla przyciągania zdrowia.
WANILIA: Palona w celu przyciągania miłości, zwiększenia seksualnych pragnień oraz poprawy sił umysłowych.
WAWRZYN (JAGODY): Palony głównie w celu przyciągania pieniędzy.
WAWRZYN: Palony w celu pobudzenia sił psychicznych oraz wywołania proroczych snów-wizji.
WERBENA: Palona w celu wypędzenia złych nadprzyrodzonych sił.
WETIWEROWY OLEJEK: Palony dla odwrócenia czarów i ochrony przed czarną magią oraz złodziejami.
WIERZBA: Palona w celu oddalenia zła, przyciągnięcia miłości i wspomagania leczenia. Używana również przez czarownice jako kadzidło ofiarne ku czci pogańskich księżycowych bóstw.
WISTERIA: Palona dla ochrony przed wszelkiego rodzaju złem.
WRZOS: Palony w celu zaklinania pożytecznych duchów, a także magicznego wywoływania deszczu.

A Ty jakie kadzidło sporządzisz dla siebie....?